De laatste keer dat Nederland bedekt was met landijs was tijdens de laatste ijstijd, ook wel bekend als het Weichselien. Deze periode vond plaats tussen ongeveer 115.000 en 11.700 jaar geleden. Tijdens deze ijstijd waren grote delen van Europa bedekt met een dikke laag ijs, waaronder ook Nederland.
Het landijs dat Nederland destijds bedekte, zorgde voor een compleet ander landschap dan we nu gewend zijn. Grote delen van het land waren bedekt met gletsjers en ijskappen, waardoor het klimaat veel kouder was dan tegenwoordig. De rivieren waren bevroren en er waren uitgestrekte vlaktes met toendra's en steppen.
Naarmate het klimaat warmer werd en het landijs begon te smelten, trok het ijs zich terug en verdween uiteindelijk helemaal uit Nederland. Dit markeerde het einde van de laatste ijstijd en het begin van het Holoceen, de periode waarin we nu leven.
Hoewel Nederland niet meer bedekt is met landijs, zijn er nog steeds sporen van deze periode te vinden in het landschap. Denk bijvoorbeeld aan de stuwwallen in het oosten van het land, gevormd door het landijs dat zich tijdens de ijstijd voortbewoog. Ook zijn er nog restanten van smeltwaterdalen en zwerfstenen te vinden, die herinneren aan de tijd dat Nederland bedekt was met ijs.