De Italiaanse schrijver was op zeker moment overdreven letters aan het gebruiken in zijn puzzel. Het leek alsof hij een boodschap wilde overbrengen door bepaalde letters extra te benadrukken. De puzzel was een uitdaging voor de lezers om te ontcijferen wat de schrijver precies bedoelde.
De puzzel bestond uit een reeks woorden en zinnen waarin sommige letters opvielen door hun grootte of kleur. Het was aan de puzzelaars om deze letters te verzamelen en te proberen er een betekenis uit te halen. Sommigen dachten dat het een verborgen boodschap was, terwijl anderen dachten dat het gewoon een creatieve manier was om de aandacht te trekken.
Uiteindelijk bleek dat de overdreven letters een acrostichon vormden, waarbij de eerste letters van elke opvallende letter samen een woord of zin vormden. Het was een slimme truc van de schrijver om zijn lezers te laten nadenken en puzzelen over de betekenis van zijn tekst.
De puzzel was een succes en werd al snel een trending topic onder puzzelliefhebbers. Het liet zien dat zelfs met simpele woorden en letters een boeiende en uitdagende puzzel gecreëerd kan worden. Het was een reminder dat creativiteit en originaliteit altijd gewaardeerd worden, zelfs in puzzelvorm.