De Romeinse keizer die stotterde, Claudius, was een interessante figuur in de geschiedenis van het Romeinse Rijk. Hij regeerde van 41 tot 54 na Christus en was de eerste keizer die niet uit de Julisch-Claudische dynastie kwam. Claudius werd vaak onderschat vanwege zijn spraakgebrek, maar hij bleek een competente heerser te zijn.
Claudius werd geboren in 10 voor Christus en leed aan een ernstig stotterprobleem, waardoor hij vaak werd bespot en genegeerd door zijn familieleden. Toen zijn neef Caligula werd vermoord, werd Claudius tot keizer uitgeroepen, omdat hij werd gezien als een zwakke en makkelijk te manipuleren heerser. Echter, Claudius bewees al snel dat hij een capabele leider was en voerde verschillende hervormingen door in het rijk.
Onder het bewind van Claudius werden grote delen van Groot-Brittannië veroverd en geïntegreerd in het Romeinse Rijk. Hij was ook verantwoordelijk voor de uitbreiding van openbare werken en de verbetering van de infrastructuur in Rome. Ondanks zijn stotterprobleem slaagde Claudius erin om respect af te dwingen van zijn onderdanen en werd hij gezien als een rechtvaardige heerser.
Helaas werd Claudius uiteindelijk vergiftigd door zijn vrouw Agrippina, die haar zoon Nero op de troon wilde hebben. Ondanks zijn vroegtijdige dood, wordt Claudius nog steeds herinnerd als een van de meer competente keizers van het Romeinse Rijk, ondanks zijn spraakgebrek.